dinsdag 1 maart 2011

Simon de Pilaarheilige en de soek

Zaterdag 19 februari 2011: Simon de Pilaarheilige en de soek
Vanmorgen mochten we een half uur later op. We reden 45 km door een desolaat kalksteen landschap naar de ruïne van de kerk van Simon de Pilaarheilige, mijn favoriete heilige. We waren een paar kilometer van de Turkse grens. Het was helder met een frisse harde wind. Simon was een anorectische jongeman, die in de 4de eeuw op 18 jarige leeftijd uit het klooster was gezet omdat hij te extreem was in zijn geloofsuitingen. Maar de eenvoudige gelovigen kwamen in drommen naar hem toe om te luisteren naar zijn preken en vanwege zijn vermogen wonderen te verrichten. Uit zelfbescherming ging hij op een pilaar wonen. Later werd op deze plek een van de grootste kerken van het Christendom gebouwd. In de 7de eeuw werd de kerk 4x door een aardbeving verwoest. Hij is weer opgebouwd, maar na de verovering door de Moslims, trokken de gelovigen geleidelijk naar het Byzantijnse rijk.
Daarna gingen wij naar de citadel van Aleppo. Hoewel deze plek al lang als vesting in gebruik is, dateert de huidige vesting uit de 13de eeuw. Het is een indrukwekkend complex. Binnen is een prachtige troonzaal van de sultan. Op het twaalfde uur werd de zon verduisterd en leek het of er een dichte mist kwam. Het was een zand- of stofstorm. Vanavond klaarde het op. Er was en flinke laag stof op de auto's. In de citadel waren de rollen omgekeerd. Syrische jongeren en vrouwen wilden met ons op de foto op hun smartphone! De sfeer was gemoedelijk.
's Middags stond een bezoek aan de soek op het programma. De soek doet altijd denken aan de afbeeldingen die Anton Pieck maakte voor de Sprookjes uit Duizend en een Nacht. Er is een aparte sfeer met alle basiszaken die bij het koopmanschap horen zoals aandacht trekken, vleien, pochen, op je gemoed werken ( er is nog geen toerist geweest vandaag), liegen ( u krijgt korting omdat u mijn eerste klant bent vandaag) etc. We waren de enige buitenlanders. Zodra bekend werd dat we Nederlanders waren werd ons gewezen op een portret van Koningin Beatrix. Er werden bordjes opgehangen met “Goedkoper als de Hema” en “Dit is een mooi cadeau voor uw schoonmoeder”. Voor de Duitsers had hij vergelijkbare bordjes met de Aldi en de Schwiegermutter. Het cadeau voor de schoonmoeder was een versierde dolk. Er is van alles te koop maar boeiend zijn de kruidenwinkels en de stoffenwinkels. Er lopen mannen met handkaren met koopwaren. Er zijn sjouwermannen. Gu ging als een afgeladen VOC schip naar de bus. Gu had met twee anderen nog een privé bezoek aan de Armeense kathedraal en aan de Grieks-Byzantijnse kerk. Vanavond weer restaurant Cantara met bier en wijn. Al Jazeera is uitvoerig met de situatie in Libië. Wij waren twee en een half jaar geleden in Benghazi.

Geen opmerkingen: