Zondag 20 februari 2011: Een menukaart in Damascus
Vanmorgen in de regen uit Aleppo vertrokken. Vrijwel de hele dag regen. We brachten een bezoek aan Malaoula. Dat is een Grieks-orthodox dorp met een heel oude kerk. Oorspronkelijk een tempel, maar vanaf de derde eeuw een kerk. In het dorp wordt nog Aramees gesproken; de taal waarin Jezus preekte. Een Syrische gids bad in het Aramees het Onze Vader. Een van ons gezelschap zong het Pater Noster, het Onze Vader in het Latijn. Zo’n 20% van de bevolking van Syrië is Christelijk. In Damascus werd het droog. Gu en ik gingen niet mee naar diner met buikdans. Eerst bezochten wij het voormalige station, waar we een rondleiding kregen van een zeer enthousiaste Syriër. In de straat van de boekhandelaren waren alleen Korans te koop. Ze hadden prachtige zilveren cassettes en lezenaars voor Korans. In deze wijk zijn veel hotels voor Sjiitische pelgrims. Daarna hadden wij een intiem diner bij Abu Karim, al 60 jaar een begrip in Damascus. Veel sloffende obers, die discreet meldden dat de prijen exclusief bediening waren. Op de menukaart stonden o.a. cacktail, chess cake, tour nedos en cato brian. En geen alcohol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten