De doedelzakspelers in het Romeinse theater.

Dinsdag: 15 februari 2011: De doedelzakspelers in het Romeinse theater.
We gingen niet naar Damascus want het is de geboortedag van de profeet. Blijkbaar geen goed moment om de grens te passeren. Het reisschema is aangepast. Libanon komt nu volgende week aan de beurt. We gingen eerst naar de Koning Abdullah moskee die zo'n 25 jaar oud is. De dames werden geheel in het zwart gehuld. Er naast waren een Grieks-orthodoxe en een Koptische kerk. We kregen van onze gids Ahmed veel uitleg over de Islam. Daarna brachten wij een bezoek aan de citadel van Amman. Een citadel is een fort of vesting bij een stad en kan dienen als vluchtburcht bij en aanval van vijandelijke troepen. Deze vestingen komen van oorsprong uit de Indus vallei en werden in de loop van de tijd bij alle steden gebouwd. Andere namen zijn Kremlin of Alcatraz. Er was in de bronstijd in Amman al een soort vesting. Die is in de loop van de tijd steeds uitgebreider geworden. In de Romeinse tijd heette de stad Philadelphia. Toen de Moslims hun centrum van Medina naar Damascus verplaatsten, lag Amman op de karavaanroute van Damascus naar Medina. Er waren op de citadel mooie uitzichten over Amman. Het was mooi zonnig weer. Bij de ruïne van het Ummajadenpaleis stonden een doedelzakspeler en een trommelaar te spelen. Er naast stond een “tips box”. De doedelzak zou uit de woestijn naar Schotland zijn gekomen. Daarna bezochten we het grote Romeinse theater van Amman. Er was veel toeristenpolitie.
's Middags bezochten we Jerash, een Romeinse ruïnestad, net zo goed als Leptis Magna in Libië. Jerash ligt aan een zijrivier van de Jordaan. Er was een groot ovaal forum en een Cardo Maximus, hoofdstraat, met zuilen. Er was een grote triomfboog voor Keizer Trajanus. In het Romeinse theater weer doedelzakspelers met begeleiding van grote trommels. Hoewel de doedelzak dus van de Bedoeïenen komt, wilden ze best Mull of Kintyre spelen. Romeinse steden werden volgens een vast patroon gebouwd; een soort schaakbord met twee hoofdstraten en poorten aan de vier uiteinden. De Hoofdstraat, de Cardo Maximus, loopt meestal Noord-Zuid. De tweede hoofdstraat, de Decumanus loopt Oost-West. Vlakbij de Artemis tempel was een replica/reconstructie van een Romeinse watermolen met steenzaag. Deze replica is in 2003 door een Franse school gebouwd. De cardo Maxiumus van Jerash is een van de best bewaarde van het Romeinse Rijk. Jerash was een van de steden van de Decapolis; een stedenbond aan de rand van de Helleense wereld. Later werden ze onderdeel van het Romeinse rijk. Het was voor Rome van belang omdat in dit vruchtbare gebied veel graan en olijven werden verbouwd. De stad werd het slachtoffer van een aardbeving en veranderende politieke omstandigheden.; het centrum van de Moslim wereld ging van Damascus naar Bagdad. 60% van de stad ligt nog onder het zand. Ahmed, onze gids , legde er de nadruk op dat Jordanië ook een deel van het Heilige Land was geweest. Jezus was misschien in Jerash geweest. In ieder geval in een stad in de buurt. Het leek een soort politieke statement. De handelaartjes waren niet zo opdringerig als in Egypte. Er waren zelfs kinderen van de leeftijd van Willemijn bij, die ansichtkaarten verkochten. Terug in Amman zagen we de watertankauto's de huizen bevoorraden. Op de daken staan watertanks voor het geval de waterleiding te weinig druk heeft. Dat blijkt vaak te gebeuren. Een teken van het waterprobleem in Jordanië. 's avonds aten we in een Libanees restaurant. Prima keuken. Zelfs Jordaanse wijn. Een fles bier kost al snel 5 euro. 's Avonds op de hotelkamer zagen we op BBC News de demonstraties in Jemen, Iran en Bahrain.