Petra, een van de zeven wereldwonderen.

Donderdag 24 februari 2011: Petra, een van de zeven wereldwonderen.
Aan het begin van de 19de eeuw ontdekte Ibrahim Burckhardt de verloren stad Petra. Hij was een jonge Zwitser die in dienst was van de Engelsen om ontdekkingsreizen te doen. Hij bekeerde zich tot de Islam en reisde uitvoerig door het Midden-Oosten en Afrika. In 1812 reisde hij van Damascus via Jerash en Amman naar Caïro. Hij wist de Bedoeïnen over te halen hem een verloren stad te laten zien. Hoewel ze hem niet vertrouwden toonden ze hem kort de verloren stad, die hij als het verdwenen Petra herkende. Enige jaren later vond hij de tempel van Ramses II in Abu Simbel. Hij bezocht ook Mekka en Medina. De woestijn kende talloze verlaten steden; ingestort door aardbevingen, verwoest door oorlogen, verarmd door economische veranderingen zoals het verleggen van de karavaanroute. De verloren steden verdwenen geleidelijk onder het zand. In bruikbare delen woonden de Bedoeïnen. Vaak werden de verloren steden ook gebruikt als bron van bouwmaterialen. De verloren steden hebben altijd tot de verbeelding van de westerling gesproken, Van de Engelse schilder David Roberts die hier in 1846 een prachtige serie etsen en schilderijen maakte tot de film over Indiana Jones die hier werd opgenomen. Schilderijen van Roberts zagen wij in januari in Brussel op de tentoonstelling “Oriëntalisme” .
Petra is gesticht door de Nabateeërs. Dit volk kwam uit Zuid Arabië en trok in de richting van de Middellandse zee. Ze verdreven de Edomieten die ook bekend zijn uit de Bijbel. Als woestijnvolk ontwikkelden ze zich tot karavaanorganisatoren die o.a een zuidelijke tak van de zijderoute ontwikkelden. Petra was dus een karavaanserail. Ze ontwikkelden geen eigen architectuur, maar namen elementen over van de Grieken, de Assyrieers, de Egyptenaren en de Romeinen. In de grote kloof waarin Petra ligt, zijn nog talloze gebouwen van hun hoofdstad te zien. Ze zijn uitgehouwen in de zandsteen rotsen. De “Schatkamer” is het bekendste en mooiste gebouw dat je als eerste ziet als je de kloof uit komt. De functie is onduidelijk: Graftombe, Heiligdom? Bibliotheek? We zagen Koningsgraven en een uitgehouwen Byzantijnse kerk. Toen Herodes het gebied voor de Romeinen veroverde, werd ook een Romeinse stad aangelegd met tempel en Cardo maximus (Hoofdstraat). Ook daarvan was nog veel te zien. Gu heeft nog 800 treden geklommen naar een klooster of heilig dom. Er was nog hoger een prachtig uitzicht over het berg- en canyongebied. Ik bleef op het terras van het uitzicht beneden genieten. Het was prachtig zonnig weer. Het licht in de kloof veranderde voortdurend. Het was een feest voor het oog. Het aantal verkopers en verkoopsters was enorm. Men was wel erg aanhoudend maar niet zo opdringerig als in Egypte, Ook kleine kinderen liepen te leuren met ansichtkaarten; alles 1 dinar. Uiteraard lieten vele dames zich verleiden door de schattige gezichtjes. Misschien deze levensschool is beter als een MBA opleiding, maar ze ontdoken wel de leerplicht in Jordanie. Verder waren er veel paarden-, kamelen- en ezeldrijvers. “Come on my Lamborghini donkey”. Vooral omdat het een paar kilometer lopen was, met veel vals plat. Gu heeft een rit op een vurige Arabische hengst gemaakt. De toegangsprijs was ruim 50 euro. ‘Dat is in een jaar tijd bijna 50% omhoog gegaan. Mensen die niet in Petra logeren, dagtochten uit Israël, betalen straks 95 euro toegang. Veel gaat naar de lokale economie. Met heeft nu een aantal nette toiletgebouwtjes gemaakt. Er lopen overal mannen te vegen; ik denk dat iedereen zijn eigen vierkante meter heeft. Het is wel een gebied dat relatief veel toeristen trekt. We zagen o.a. een bordje op een bus “Bible tours”. Geschiedenis en archeologie zijn hier niet waardenvrij. Joden, Arabieren en fundamentalistische Christenen gebruiken archeologie om hun argumenten kracht bij te zetten. Dan maakt het soms ingewikkeld, maar altijd interessant.